Bon appetit
Blijf op de hoogte en volg Hans
21 Januari 2017 | India, Mālvan
Eten in India is een ware ontdekkingsreis.
Totaal anders dan we gewend zijn in Nederland. Het is een zoektocht in het onbekende. Helaas veranderen de gerechten in de verschillende deelstaten. Poratha (een soort pannenkoeken) was mijn lievelings eten in Tamil Nadu. Dit is niet te krijgen in Kerala of Goa . In Tamil Nadu werd het eten meestal geserveerd op een bananenblad en wordt veel meer met de hand gegeten. Ik kon daar maar niet aan wennen een heb daarom altijd een lepel in mijn tas.. Goa is helemaal ingesteld op toeristen. Leuke guesthousjes met terrasjes. Bruin brood en veel alcohol. Er zijn daar meer barretjes van koffiehuisjes. Onze drank ontwenning vanuit Tamil Nadu en Kerala proberen we wel vast te houden. Daar was het makkelijk omdat het haast onmogelijk was om alcohol te krijgen.
Eten in Tamil Nadu is een totaal andere ervaring. Dit komt omdat het daar nog niet toeristisch is. Geen gezellige terrasjes, geen alcohol en eten in een restaurant betekent: eten en wegwezen. Als je nog drie happen hebt te gaan ,wordt de rekening al gepresenteerd . Daarom was het heel bizar toen twee personeelsleden ons gingen bedienen alsof we in een 5 Sterren restaurant waren. Ze vonden het kennelijk een hele belevenis toen twee blanke personen -als van eenandere planeet- hun eethuisje de eer aandeden.
De een bleef bij ons tafeltje staan en vulde iedere keer mijn glas water bij alsof het dure wijn was. We kregen allerlei extra's geserveerd. Ze vonden het prachtig dat we zo van het eten genoten.
Dat soort dingen maakt onze reis zo leuk.
Het onverwachte.
Na een lange fietsdag vonden we boven op een berg een aardig hotelletje met een restaurant. Volgens de eigenaar was het de hele avond open.
Lekker gemakkelijk. Even opfrissen en daarna een hapje eten.
Maar na onze opfrisbeurt bleek de restaurant gesloten te zijn. Een jonge knul vertelde dat hij de "room Service Boy" was.
Hij zou het eten wel even verzorgen.
We moesten met hem mee naar buiten en een drukke weg oversteken.
Daar stond een soort oliebollen kraam met een plastic tafeltje en 4 stoeltjes.
Onze roomservice Boy vertelde ons daar plaats nemen... hij zou ons bedienen. Daar stond stond hij dus, voor de kraam de gerechten op een sjieke manier te serveren (zie foto). Het werd thee met gebakken banaan en nog een paar hartige bolletjes. Ondertussen werd de kraam ook bezocht door de voorbijgangers en uiteraard wilden velen met ons een selfie maken.
Ja waarom niet. We zijn per slot van rekenig inmiddels zeer beroemd in Zuid India...
Fietsersgroet,. Hans & Marja
foto's:
1. het etentje langs de snelweg
2. met een pontje
3.4.5.. India's fort uit 1650 als tegenwicht tegen de Europese invloed.
6. onderweg op de markt
7. Mandala in de hal van ons guesthousje
8. een heilige steen in tempel
9. de 1000ste foto deze tocht
Totaal anders dan we gewend zijn in Nederland. Het is een zoektocht in het onbekende. Helaas veranderen de gerechten in de verschillende deelstaten. Poratha (een soort pannenkoeken) was mijn lievelings eten in Tamil Nadu. Dit is niet te krijgen in Kerala of Goa . In Tamil Nadu werd het eten meestal geserveerd op een bananenblad en wordt veel meer met de hand gegeten. Ik kon daar maar niet aan wennen een heb daarom altijd een lepel in mijn tas.. Goa is helemaal ingesteld op toeristen. Leuke guesthousjes met terrasjes. Bruin brood en veel alcohol. Er zijn daar meer barretjes van koffiehuisjes. Onze drank ontwenning vanuit Tamil Nadu en Kerala proberen we wel vast te houden. Daar was het makkelijk omdat het haast onmogelijk was om alcohol te krijgen.
Eten in Tamil Nadu is een totaal andere ervaring. Dit komt omdat het daar nog niet toeristisch is. Geen gezellige terrasjes, geen alcohol en eten in een restaurant betekent: eten en wegwezen. Als je nog drie happen hebt te gaan ,wordt de rekening al gepresenteerd . Daarom was het heel bizar toen twee personeelsleden ons gingen bedienen alsof we in een 5 Sterren restaurant waren. Ze vonden het kennelijk een hele belevenis toen twee blanke personen -als van eenandere planeet- hun eethuisje de eer aandeden.
De een bleef bij ons tafeltje staan en vulde iedere keer mijn glas water bij alsof het dure wijn was. We kregen allerlei extra's geserveerd. Ze vonden het prachtig dat we zo van het eten genoten.
Dat soort dingen maakt onze reis zo leuk.
Het onverwachte.
Na een lange fietsdag vonden we boven op een berg een aardig hotelletje met een restaurant. Volgens de eigenaar was het de hele avond open.
Lekker gemakkelijk. Even opfrissen en daarna een hapje eten.
Maar na onze opfrisbeurt bleek de restaurant gesloten te zijn. Een jonge knul vertelde dat hij de "room Service Boy" was.
Hij zou het eten wel even verzorgen.
We moesten met hem mee naar buiten en een drukke weg oversteken.
Daar stond een soort oliebollen kraam met een plastic tafeltje en 4 stoeltjes.
Onze roomservice Boy vertelde ons daar plaats nemen... hij zou ons bedienen. Daar stond stond hij dus, voor de kraam de gerechten op een sjieke manier te serveren (zie foto). Het werd thee met gebakken banaan en nog een paar hartige bolletjes. Ondertussen werd de kraam ook bezocht door de voorbijgangers en uiteraard wilden velen met ons een selfie maken.
Ja waarom niet. We zijn per slot van rekenig inmiddels zeer beroemd in Zuid India...
Fietsersgroet,. Hans & Marja
foto's:
1. het etentje langs de snelweg
2. met een pontje
3.4.5.. India's fort uit 1650 als tegenwicht tegen de Europese invloed.
6. onderweg op de markt
7. Mandala in de hal van ons guesthousje
8. een heilige steen in tempel
9. de 1000ste foto deze tocht
-
21 Januari 2017 - 12:12
Trudy Deutekom:
Hallo wereldreizigers,
Wat een mooie belevenis om een privé room service te krijgen! Het zal niet meevallen bij jullie thuiskomst, zoveel aandacht, zoveel warmte en dan in ons kikkerlandje opeens alles alleen moeten doen. De aandacht krijgen jullie wel van ons, Maar meer ook niet.
Blijf genieten! Dat doen wij ook van jullie belevenissen!
kus Trudy -
21 Januari 2017 - 14:18
Nicolette :
Hoi Mar en Hans .
Wat een leuk verslag weer !!!
Een mens kan wat meemaken.
Dank jullie wel . Liefs Nicolette .
Fijne reis verder !!!!!!! -
21 Januari 2017 - 15:14
Monique:
Mooie reisverhalen, prachtige indrukken. Dank jullie wel. Fijne reis verder, groetjes, Erik en Monique -
22 Januari 2017 - 10:40
Gerda:
Hoi Fietsers,
Ziet er allemaal fantastisch uit.
Hoe bevalt het de hoogte in te fietsen?
Best zwaar denk ik.
nog een paar weken .
Wat een belevenis weer.
Heel veel lieve groeten en...... nog even volhouden.
Toi toi toi Gerda -
22 Januari 2017 - 12:47
Martha De Wit:
Wat een geweldige belevenissen...zo goed beschreven en met foto's erbij... het nodigt uit om het eerste vliegtuig te pakken en dat samen te beleven!!! En wat een leuke mensen om jullie met hun mogelijkheden jullie het zo jullie zin kunnen maken...kus van mij en Sjef!!! -
22 Januari 2017 - 20:02
Yvonne:
Geweldig al die verhalen, is ff genieten om te horen hoe jullie genieten.
Dan is het hier maar heeeeeel gewoontjes.
Lieve groetjes kees en yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
